آرتروز لگن یا به‌عبارت علمی‌تر، استئوآرتریت مفصل ران یکی از شایع‌ترین علل درد در ناحیه لگن، کشاله ران و حتی ران و زانو است. این بیماری معمولاً به‌صورت تدریجی ظاهر می‌شود و با تخریب غضروف مفصل، دامنه حرکات لگن را کاهش می‌دهد.
مفصل ران چگونه آسیب می‌بیند؟
مفصل ران (هیپ) از اتصال سر استخوان ران به حفره لگنی (استابولوم) تشکیل شده است. این مفصل به‌صورت کروی است و در حالت طبیعی دارای غضروف نرم و روانی است که حرکت آسان و بدون درد را ممکن می‌سازد.
در آرتروز، این غضروف به‌تدریج ساییده شده و سطح استخوان‌ها خشن و دردناک می‌شود. گاهی استخوان‌های اضافه (استئوفیت) نیز در اطراف مفصل ایجاد می‌شوند.
علائم آرتروز مفصل ران:
درد در کشاله ران، لگن، ران یا زانو
سفتی و کاهش دامنه حرکات لگن (مثلاً در نشستن یا چهارزانو نشستن)
لنگیدن هنگام راه رفتن
صدا دادن مفصل هنگام حرکت
درد شبانه یا درد در حین برخاستن از صندلی
ناتوانی در بالا رفتن از پله یا خم‌کردن مفصل
عوامل ایجاد آرتروز لگن:
افزایش سن
سابقه خانوادگی آرتروز
وزن بالا و فشار مزمن روی مفصل
آسیب‌های قدیمی یا شکستگی مفصل ران
بیماری‌های مادرزادی مفصل لگن (مثل دیسپلازی مفصل ران)
بیماری‌های التهابی مفصل (مثل آرتریت روماتوئید)
نکروز سر استخوان ران (AVN)
روش‌های درمان آرتروز لگن
درمان‌های غیرجراحی:
در موارد خفیف تا متوسط، می‌توان با روش‌های محافظه‌کارانه درد را کنترل کرد:
کاهش وزن
مصرف داروهای ضد التهاب و مسکن
فیزیوتراپی برای تقویت عضلات اطراف لگن
اصلاح فعالیت‌های روزمره و اجتناب از حرکات تشدیدکننده
استفاده از عصا یا واکر در موارد نیاز
تزریق کورتون در مفصل (در موارد خاص)
جراحی تعویض مفصل لگن (Total Hip Replacement)
چه زمانی نیاز به جراحی داریم؟
اگر درد شدید، محدودیت حرکتی یا اختلال در کیفیت زندگی با درمان‌های غیرجراحی بهبود نیابد، جراحی تعویض مفصل ران توصیه می‌شود.
در این جراحی چه اتفاقی می‌افتد؟
در جراحی تعویض مفصل ران، سر آسیب‌دیده استخوان ران و سطح داخلی حفره لگن برداشته و با اجزای مصنوعی جایگزین می‌شوند. این اجزا معمولاً از فلز، سرامیک و پلی‌اتیلن ساخته شده‌اند و حرکت نرم و بدون درد مفصل را بازمی‌گردانند.
مزایای تعویض مفصل لگن:
تسکین چشمگیر یا کامل درد لگن
بهبود عملکرد و توانایی راه‌رفتن
اصلاح لنگش و افزایش استقلال در زندگی روزمره
افزایش کیفیت زندگی و کاهش وابستگی به دارو
دوران نقاهت بعد از جراحی:
بیمار اغلب ظرف ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از جراحی می‌تواند بنشیند یا راه برود
فیزیوتراپی به‌صورت منظم آغاز می‌شود
بازگشت به فعالیت‌های عادی طی ۶ تا ۱۲ هفته
نتایج کامل و تثبیت عملکرد مفصل معمولاً طی ۳ تا ۶ ماه حاصل می‌شود
عمر مفصل مصنوعی:
در بیشتر موارد، پروتز مفصل ران حدود ۱۵ تا ۲۰ سال یا بیشتر دوام دارد، به‌ویژه در افراد با فعالیت بدنی متوسط و وزن مناسب.
خطرات احتمالی جراحی:
جراحی تعویض مفصل لگن جزو جراحی‌های ایمن و موفق در ارتوپدی است، اما مانند هر عمل دیگری، ممکن است با عوارضی مانند عفونت، لخته خون، جابجایی مفصل یا فرسایش پروتز همراه باشد. انتخاب جراح با تجربه و رعایت دقیق توصیه‌های بعد از عمل، احتمال این عوارض را به حداقل می‌رساند.
سخن پایانی:
اگر درد لگن باعث اختلال در راه‌رفتن، خوابیدن یا انجام کارهای روزمره شما شده، به آرتروز شدید لگن مشکوک باشید. درمان زودهنگام می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند. و اگر آرتروز پیشرفته شده باشد، جراحی تعویض مفصل لگن می‌تواند زندگی بدون درد و با تحرک را به شما بازگرداند.
تماس خودکار
رفتن به بالا