اسکولیوز به معنی انحراف جانبی ستون فقرات است که معمولاً به شکل حرف S یا C دیده می‌شود. در حالت طبیعی، ستون فقرات از پهلو دارای انحناهایی است، اما از نمای پشت باید کاملاً صاف باشد. در افراد مبتلا به اسکولیوز، ستون فقرات از نمای پشت نیز دچار انحنا شده است.

انواع اسکولیوز
اسکولیوز به دلایل مختلفی ممکن است ایجاد شود و بر همین اساس به چند نوع اصلی تقسیم می‌شود:

اسکولیوز ایدیوپاتیک (بی‌علت مشخص):
شایع‌ترین نوع اسکولیوز است و معمولاً در دوران نوجوانی ظاهر می‌شود. علت دقیق آن مشخص نیست ولی به نظر می‌رسد عوامل ژنتیکی نقش داشته باشند.
اسکولیوز مادرزادی:

این نوع از اسکولیوز به دلیل نقص در تشکیل مهره‌ها در دوران جنینی ایجاد می‌شود و اغلب از بدو تولد قابل تشخیص است.

اسکولیوز عصبی-عضلانی:
در بیمارانی که دچار بیماری‌های عصبی یا عضلانی هستند مانند فلج مغزی (CP)، دیستروفی عضلانی یا اسپینا بیفیدا، اسکولیوز ممکن است به‌دلیل ضعف یا کنترل نامناسب عضلات ایجاد شود.

اسکولیوز دژنراتیو (در سالمندان):
این نوع به‌دلیل تحلیل رفتن دیسک‌ها، آرتروز مفاصل ستون فقرات و ضعف عضلات در سنین بالا بروز می‌کند.

علائم اسکولیوز
شانه‌ها یا لگن در دو ارتفاع متفاوت

برجسته شدن یک سمت قفسه سینه یا کتف

کجی تنه یا تمایل بدن به یک سمت

در موارد شدید: درد، محدودیت حرکتی و حتی اختلال در عملکرد قلب یا ریه

روش‌های درمان اسکولیوز
انتخاب روش درمان بستگی به شدت انحراف، سن بیمار، نوع اسکولیوز و میزان پیشرفت آن دارد. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

پیگیری و پایش دوره‌ای:
در موارد خفیف، فقط معاینه منظم و تصویربرداری دوره‌ای برای بررسی پیشرفت بیماری کافی است.

بریس (ارتز ستون فقرات):
برای بیماران نوجوانی که در حال رشد هستند و انحراف در حال پیشرفت است، استفاده از بریس می‌تواند از پیشرفت بیشتر انحراف جلوگیری کند.

فیزیوتراپی و ورزش‌های اصلاحی:
به‌خصوص در موارد خفیف یا در اسکولیوزهای دردناک در بزرگسالان مفید است.

جراحی:
در موارد شدید یا پیشرونده، جراحی جهت صاف کردن ستون فقرات و تثبیت آن با پیچ و میله (فیوژن ستون فقرات) توصیه می‌شود.